print preview
Englishback LOUIE JON A. SANCHEZ
Kuwento ng Pag-Ibig
Marahang nilalakad ng Babae
Ang makipot na landas ng hardin;
Nakaabang sa dulo ang mahal
Na nagbabasa ng lumang nobela.
Palaging hinihiling ang kalinawan
Kaya’t itinatala ito ng sinumang
Magsasalaysay: mahabang-
Mahabang panahon ng isang digmaan
Ang pumagitan.
Babanggitin rin na bago nagkalayo,
Iniukit ng dalawa sa kampana
Ang kanilang mga pangalan—
Sumpaan ng tapat na tipanan.
Bibigyang diin na natapos ang giyera
At hindi na nakita ang Lalaki.
Ipinagpalagay nang siya’y nasawi
At ipinagpatugtog ng Rekiyem.
Ngunit mananaig ang kutob ng Babae.
Patuloy siyang maghahagilap.
Hinding-hindi siya mabibigo.
Ito ang una nilang pagkikita,
At maaaring umusbong ang pag-uusig:
Ano ang bukod-tangi sa sandali?
Sa pagpinid ng Lalaki sa aklat,
Sa pag-upo ng Bababe,
Alikabok naming aahon
Ang tagpo na magwawakas. 
Contributor’s notes: J.A. Del Prado
Contributor’s notes: Louie Jon A. Sanchez